.

Picco en Pucci

Hallo Helga !

Hier de adoptiemoeder van Picco en Pucci.

Ja poesjes zijn al veel veranderd hoor,ze wegen al 2 kilo . Picco is groter dan zn broer hij heeft hoge poten maar zeer lief en aanhankelijk hij laat zich altijd vallen om gestreeld te worden en als je hem pakt mag je hem draaien en keren zoals je wilt niets dat hij liever heeft en Pucci is wat kleiner en wordt nie zo graag gepakt hij moet vanzelf komen maar is een komiek ding maar wel heel slim : hij ziet en hoort alles !hij word graag gestreeld maar blijft liever met zn 2 poten op de grond !

De dierenarts heeft geweest met hun spuitje en ze hebben er niets van geweten hij zei dat het 2 mooie gezonde katten waren en ze blinken gelijk een spiegel !

Ze lopen nu en dan eens buiten maar nog niet alleen want we zijn toch zo bang om ze kwijt te geraken !

En ja dat ze goed kunnen eten moet ik ook nog zeggen maar moet er beetje bijblijven want Picco zou Pucci het zijne pakken ......enfin ik zou er blijven kunnen over vertellen...!

Allee Helga zo weet je beetje hoe het hier gaat met de poesies en je moet dan nog maar eens komen kijkje bent altijd welkom .

Zano

Liefste Dier onder dak

Bij deze wil ik jullie nog eens bedanken voor de goede zorgen gedurende de eerste weken van mijn leven. En voor het vinden van een goede thuis.

Er staat hier altijd een eet- en drinkbakje gevuld. Alhoewel het eerst wat schrikken was van de grote honden, weet ik ze nu al de baas en liggen we al vaak op hetzelfde dekentje te slapen.

Ondertussen ben ik al veel gegroeid en al een kleine kat geworden. Ik hou van bomenklimmen, pluimpjes verzamelen (die breng ik dan allemaal binnen), en gewoon liggen kijken naar wat er allemaal gebeurd.

's Avonds lig ik graag bij mijn baasjes in de zetel. Te knorren, want dat kan ik als de beste - beweren mijn baasjes. Ze noemen mij ook wel eens zot Zanotje, want ik kan wel gekke toeren uithalen.

Tot zover, want nu moet ik naar het baasje gaan kijken (die ligt in bad en dat vind ik leuk om bij te zijn).

Veel aaitjes aan mijn opvangmama en tot nog eens,

PS mijn baasjes zeggen ook dat ze met mij met hun gat in de boter zijn gevallen.

Zano

Fausto

Ik ben Fausto, een mooie maar niet alledaagse naam he.
Omdat mijn opvangmama en -papa hun hart aan mij hadden verloren, hebbn ze mij geadopteerd.  Fijn hé.
Ik ben superblij dat ik een veilige, liefdevolle en standvastige thuis heb waar nog drie andere katten wonen maar waar ik nu de voornaamste ben.
Mijn baasjes laten mij heerlijk ravotten en overal in huis mag ik op verkenning gaan.
Het interessants tot nu toe vind ik de computer. Als mijn bazinneke voor het scherm zit kan ik haar uren "helpen".
Waarom ze mij steeds op de grond zet weet ik niet maar daar kom ik nog wel achter.

Allee, het is hier goed en ik ben hier graag wat moet ik nog meer.

Groetjes van mij.

Tauro

Goedemorgend Helga!

Mijn baasjes leggen me nogal eens inde watte hoor! Deze week was het in Albert Heijn een actie voor mijn whiskas nat voer… 1 kopen en 1 gratis… zo hebben ze wel vier dozen meegebracht voor mij! Daar kom ik toch wel eventjes mee toe. Mijn brokjes en snoepjes hebben ze dan ook ineens mee aangevuld.  ’s Morgens krijg ik van mijn baasjes 1 snoepje, doorgaans de dag heb ik mijn brokjes en wanneer zij gaan avondeten, krijg ik mijn whiskas voorgeschoteld.

Toen mijn baasjes gisteren kippen eten zijn gaan halen in de aveve hebben ze voor mij een worstelkussentje gekocht, daar heb ik toch plezier aan gehad.

Heel de dag door doe ik lekker mijn ding, en durf ik mijn baasjes toch eens plagen, als ze op de laptop zitten vind ik het wel fijn om op het toetsenbord te gaan liggen of met de vingers te spelen.

Tot horens! Tauro

Amy

Allemaal de groetjes van Amy. Haar eerste,zij het wat onwennige nacht is voorbij....mijn dochter is haar gisteren komen ophalen,maar ze was voor mij bestemd.Wat een lieve,aanhankelijke poes zeg,al die aaikes die ik krijg en die zij graag krijgt. En eten dat ze doet! Gisteravond,bij aankomst stoof ze direct onder een kast,beetje laten wennen zo,daarna beetje gelokt met eten en vanaf toen is ze beginnen spinnen,draaien met haar kont,flemen,ik heb me bij haar op het tapijt gelegd en ze kwam in mijn schoot liggen! Kan ze nu al nie meer missen! Als ze niemand hoort en ziet,kruipt ze nog een beetje weg,en ze gaat nog niet ver ook. Ze blijft nog altijd op één plaats en komt niet in de keuken of zo,maar daar heeft ze tijd voor.Toen ik haar zag in kattebelletjes was ik direct gek van haar,weet nie,er is zoiets in een mens en een poes die zegt dat die voor jou is,en ik wilde graag een volwassen poes,die mogen ook es een thuis
> hebben,en de meeste mensen willen een kitten.Zal beetje meer tijd vragen om te wennen en me met haar bezig te houden,maar dat heb ik er echt wel voor over...

Kitty

Al vlug even een berichtje om te laten weten dat alles goed gaat hier.

Kitty is inderdaad een heel rustige poes. Ze is ook een echte mensenpoes hé, ze volgt ons overal. Als we eten, zit ze op een stoel aan tafel. Ik werk ook veel van thuis uit, en heb een stoel in mijn bureau moeten bijzetten waar zij kan opzitten, en zo slaapt ze hier dan naast mij.
Ze komt vaak knuffelen ook.

Ze miauwt wel nog erg veel (=als ze ons niet ziet of als we veel aan het rondlopen zijn.. ze is het rustigst als ze gewoon bij ons in de buurt kan liggen en als wij dan ook blijven zitten :) ), maar elke dag een beetje minder heb ik het gevoel. Ik vermoed dat ze wel een poes is die veel "babbelt", en natuurlijk was ze de eerste dagen wat alleen hé. (en ik vraag me af of ze onze vorige poes nog een beetje kan ruiken)

Ze heeft ook al stampjes van de baby gekregen, want ze komt soms op de buik liggen, maar vindt dat allemaal niet erg.

Eigenlijk doet ze niet veel "verkeerd", ik heb zo mijn waterspuit nog niet nodig gehad. Een luide "neen" begrijpt ze eigenlijk prima als ze bvb aan de planten zit ofzo.

Titus (Shadow)

Wat later dan verwacht, maar hier is dan eindelijk een mailtje over hoe het nu gaat met kleine Titus (Shadow) ! Hij loopt hier nu zo'n drie weken rond en we hebben echt al van hem genoten. Hij is enorm speels, sociaal, lief en nieuwsgierig tegelijkertijd. Wanneer we mensen op bezoek hebben, gaat hij er zonder problemen bij op de schoot zitten en spint hij nog voor je hem kan aaien. Zoals je al zei, het is een echt 'mensenkindje'. Daarnaast is hij ook enorm nieuwsgierig, geen enkele boekenplank, keukentablet of vensterbank is veilig voor Titus, hij is zelfs al eens in het toilet gesukkeld ! Maar hij is bovenal zo énorm lief. Komen knuffelen in de zetel of 's morgens in bed als we liggen soezen (want we laten hem 's nachts wel in de woonkamer slapen), op je schoot in slaap vallen wanneer je aan je bureau zit te werken, stilletjes zitten kijken hoe ik mijn haar aan het drogen ben bovenop de wasmand... het is een plezier om hem bezig te zien ! En tegelijkertijd kunnen we er ook heel leuk mee spelen, zo hebben we een muisje op afstandbediening gekocht dat Titus echt de max vindt !

Hij is zo'n lieverd, we genieten er zo van en zijn énorm blij dat hij samen met ons op ons appartementje woont ! Ik zou hem voor geen geld meer kunnen of willen missen!

Tuur

Omdat onze tuur nogal een actieveke is, hebben we besloten een kattenpaal te kopen waarop hij zich volledig kan uitleven.
Hier zie je zijn eerste ontmoeting ermee =) Hilarisch!
Het gaat dus nog steeds heel goed met hem, hij groeit ongelofelijk en is een echte deugniet!

Galouche & Modo

Dit is Galouche. Intussen is ze al meer dantwee jaar bij mij en ik heb het mij nog geen seconde beklaagd. De warmte en liefde die ze geeft, is onvervangbaar. Elke dag zie ik haar liever, als dat zelfs nog mogelijk is.

En dit is Modo. Zowel Galouche als Modo zijn gesteriliseerd en maken het goed.

Zita

Ik heb deze morgen Zita gaan halen en ze is hier al helemaal ingeburgerd, ze heeft al haar favoriete plaatsjes zelfs van bovenop op een hoge kast.
Ben dan nog naar de winkel geweest om een krabpaal, mandje, borstel om haar te borstelen want ze verliest veel haar en een halsbandje.
Wenen doet ze eigenlijk niet zelfs als ik weg ben maar wel als ik terugkom. Met knuffel de kater lukt het nog niet, Zita is wel de baas want Knuffel ging lopen omdat ze blaasde en met haar poot sloeg, maar dat beter wel het is maar de eerste dag he!

Lola en Liza

Onze 2 poesjes stellen het heel goed. Thuisgekomen zijn ze direct overal op verkenning gegaan. Natuurlijk de bloempotten proberen, maar dit is weer wat training om ze het af te leren.
Liza is de meest aanhankelijke van de 2, ze komt zelf af om geaaid te worden en is niet zo bang. Wel koppig karakterke want als ze iets niet mag blijft ze het toch constant proberen.
Lola is wat banger van de 2, maar gaat wel het meest op verkenning en steekt het meeste kattekwaad uit. Maar als ze echt moe is komt ze toch eens af om geaaid te worden.

Als ze moe zijn kruipen ze wel bij elkaar om te slapen, echt lief om te zien en het zijn natuurlijk ook wel 2 speelvogels.

Ik ben eens benieuwd naar de reactie vanavond van onze 2 dochters. Ze gaan nogal eens opkijken dat het er 2 zijn.

Zo is er direct weer wat leven in huis, want het deed toch raar om zo niets van diertjes in huis te hebben.

Edgar - Nu Nounou

Eerst en vooral wil ik jullie nogmaals vertellen hoe we onder de indruk waren van jullie prachtige werk en in wat een locatie zeg......Je zal ons niet geloven maar DIT is het gewoon, onze droom.....heel raar dat je totaal onverwachts zo een stap zet in je droombeeld....

En dan al die katjes, hoe netjes en verzorgd alles erbij ligt, vers water en eten in overvloed, het kittenpaleis, ik denk dat we er een hele dag zouden vertoeven :)....

En dan nu nieuws over Edgar!

In de auto was hij vrij rustig, we hebben hem wel een paar keer zachtjes horen miaauwen, ocharme toch... Toen we thuis arriveerden zijn we gewoon rustig met de bench naar binnen gestapt, de bench op ons keukentablet gezet (één open ruimte) en ja, de katten kwamen gelijk ruiken hé....de honden naar buiten efkes en dan onze witte boy in de bench gezet. Hij ging zich in de kattenbak plasseren en liet alle aandacht om zich heen maar gebeuren. Na een tijdje in slaap gevallen ....de honden zijn ook gewook eens gaan ruiken maar verder vonden ze het allemaal maar gewoontjes :) Wij hebben dan gegeten en t' was zo middernacht toen we naar bed gingen. Alles rustig in huis tot om 3u 30 ons Froukje met haar hoge miaauw ons wakker maakt,komt dan bij mij op bed en ze stopt pas wanneer je haar fledderd (slim hé?) en ja, heel raar maar Edgar was ook wakker,krabben op de onderkant vd bench,ad tralies...ben bij hem gaan zitten en geaaid,wat eten gegeven. Dit alles heeft toch tot bijna de ochtend geduurd, ik dacht nog hem eruit te laten maar wil dit toch even afwachten. Deze nacht ook nog platte stoelgang gedaan dus wil dit graag wat opvolgen. De verloren nachtrust halen we wel weer in (slaap toch al slecht) dus het ochtendritueel was er vlug.En wie sliep er??jaja,iedereen wakker
behalve de witten :))) Het is nu 10u ong en Edgard heeft goed gegeten (korrels rc) en ook gedronken.

Ik heb hem zonet eens uit de bench gehaald en op de schoot geknuffeld,jaja!! hij wou dan direct weer in de bench en nu slaapt hij terug in de kattenbak,pffff, en zo mandjes rondom hem maar ja.... Voorlopig gaat het dus allemaal prima...afwachten wat de andere dagen brengen.

Onze zoon bedacht een naam: NOENOE (een wit ventje uit een computerspel,ken ik niet se) we wachten even af of het deze naam blijft :))

En een beetje later ontvingen we nog een berichtje:

Nu aanstaande maandag is onze Nounou (edgar) 14dagen bij ons... Het is net of hij hier geboren werd.... Ik weet nog toen ik zen foto zag op pets...op slag verliefd :) en nee,niet alleen zen uitstraling was het ....
Na een gesprek met Monique en ik vroeg naar zen verleden deden het....
Maar zou het wel lukken, een volwassen dier plaatsen tss 11katten en drie honden?? met een bang hartje reden we richting
Zulte...aangekomen vielen we vd ene verbazing in de andere....wat een paleis voor katten zeg! voor ons een droom die werkelijkheid werd!
En dit alles gerealiseerd door mensen met een hart voor dieren,zomaar....
Mochten we bij jullie in de buurt wonen wisten we het wel......
En dan met Edgar kennismaken.....bingo hé...:))
Het was bijna middernacht toen we thuiskwamen, het vervolg vh verhaal kennen jullie wel....
Ik kan het amper geloven dat dit dier zolang en aan zen lot overgelaten werd in het asiel.....eenmaal geadopteerd hopla, de deur uit,gelukkig
kwam hij bij jullie terecht!
Het is niet alleen een prachtige kater,laat ons eerlijk wezen, zen lange witte haartjes en knalblauwe ogen.....:)), maar ook zen doen en laten!
Hij heeft zen favoriete ligplaatsje, kijk maar naar de foto's!!
Verder wandelt hij hier tussen iedereen door,ligt hij in de zetel met een hond (jahoor) eet hij samen met de andere katten, we mogen hem
nu ook weer aaien en kammen, hij komt het zelf vragen :) lief hé?
's Nachts slaapt hij boven bij ons op zen plekje, rond 4u komt ons dove froukje me likjes geven tot je wakker bent, dat springt ze op de
boekenkast en vallen er spulletjes op de grond, jaja,mss doet nounou dit ook in de toekomst? net iets voor dove katjes :))

En nog eens Wolletje

Hier nog een foto van mijn grote schat!

Mijn propere vers gestreken was is blijkbaar heel zacht! ;)

Wolletje (Felix)

In het begin zocht hij zijn broertjes nog, maar binnen een maandje is hij niet meer alleen! Dan komt er een vriendinnetje voor hem!

En binnen een week zijn we elk 3 weken thuis en heeft hij 4 weken companie hier thuis! Opvang voor als we op reis zijn, is ook geregeld!

Hij is zo'n schat! Bedankt dat we hem mochten adopteren!

Basil, nu Spartel

Basil is door mijn zoon herdoopt tot Spartel . Het is echt een heel lieve kater , hij komt als je hem roept , ligt gezellig bij ons in de zetel , wordt graag geknuffeld ... . Hij zou wel dolgraag buiten met de kat van de buren gaan spelen maar voorlopig houden we hem toch nog effe binnen , we zouden hem niet graag kwijt geraken .

Toen ik hem de royal canin korrels gaf begon hij direct te eten en ondertussen eet hij ook al wat andere kattenvoeding .

Hij wordt elke dag geborsteld en dat vindt hij ook wel leuk , als ik de borstel toon komt hij direct af.

Dodo en Estée

Wij, Dodo en Estee, laten je weten dat we het heel goed stellen in ons nieuwe huisje.
Het is hier heel leuk vertoeven en ze hebben hier zelfs nog beestjes. Maar die zitten in een kooitje. Ik, Estee, moet enkel nog zoeken hoe ik het kooitje open krijg en dan kunnen we samen spelen :)

We zijn de eerste dag nog naar de dokter geweest voor ons spuitje maar we zijn heel
flink geweest. De dokter zei dat we alletwee flinke meisjes waren...

Wij willen je ook bedanken dat je ons opgevangen hebt en zo goed voor ons gezorgd
hebt de eerste weken...

Vele groetjes en je zal binenkort wel nog foto's krijgen van onze nieuwe baasjes...

Wollie

Dit is wollie.

Ze is heel erg braaf. We zijn heel erg blij dat we haar geadopteerd hebben.

Alles is heel erg goed met haar en ze heeft heel veel vriendjes!

Princess

Eergister avond liep ze al vrij onrustig dus het vermoeden was er wel al dat er iets op til was. Maar toen ik wou gaan slapen, lag ze ook lekker te rusten, dus ben ik maar naar boven gegaan.
Gisteren morgen dan, rond 8.15u miauwde ze steeds wanneer ik uit haar buurt ging. Ze keek me aan en ik moest haar volgen, mee het park in. (ik heb het oude park van de kinderen bovengehaald, daar 2 spijlen uitgedaan zodat er een opening is, en er een deken bovenop gelegd. In het park staat de doos. Op die manier ligt ze toch een beetje rustig in de drukte. )

Ik moest haar dus mee volgen in het park, (ik geraak daar niet in natuurlijk :), dus lag ik ervoor.) En ze vroeg continu bevestiging door kopjes te geven. Wanneer ze dacht dat ik wegging, begon ze klaaglijk te miauwen.
Een klein kwartiertje later is nummertje 1 geboren. Een mooi wit kitten van 100 gr. Ze had het erg druk met bewonderen en schoonlikken, dus heb ik haar geholpen met de navelstreng. Even later kondigde nummer 2 zich aan, een zwart kitten van 120 gr, nummer 3, terug een witje van 90 gr , dan een mooi grijsje van 110 gr en als laatste (daar had ze iets meer tijd voor nodig), terug een witje van 100 gr.

Eén van de witte kittens, ik weet amper welk want het zijn 3 dezelfde, is een beetje kleiner en zwakker dan de anderen. Ik leg het zoveel mogelijk comfortabel om te drinken, want met z'n vijven is het soms wel holder de bolder over mama's buik om een goed plaatsje te bemachtigen.
Het grijze kitten is dan weer een héél levendig. Was al heel hevig aan het friemelen toen het nog in het vlies zat, en die walst nu over al de anderen over.

Deze nacht ben ik beneden gebleven om hen een beetje in het oog te houden. Missy kwam zo goed overeen met Fonske de voorbije weken (op de foto's zie je hen samen afgelopen maandag, een echt koppeltje), maar momenteel is het ambras in het huishouden. Ze grommen naar elkaar...moet ook weer zijn tijd hebben om te wennen natuurlijk, en dan die hormonen er nog bij :)

Straks ga ik hen nog eens wegen en proberen uitvlooien welke katertjes en welke kattinetjes zijn.

Ik houd je zeker verder op de hoogte met het verloop van onze gezinsuitbreiding!!!

Snoesje & Kitty

Dit mailtje om jullie te melden dat zowel de kinderen als wij zelf in de wolken zijn met Snoesje (zwartwit) en Kitty (roswit). Ze hebben het naar hun zin en voelen zich al goed thuis.
Van gewenning was gisteren helemaal geen sprake en het is alsof ze hier altijd al waren.
We zorgen zeker voor een goede thuis met veel liefde en knuffels.

Via een internet camera kunnen we ze overdag ook in het oog houden vanop het werk.
Zalig om te zien hoe ze samen slapen of spelen.

Figaro

Met onze Figaro is alles tip top in orde, zoals ook de dierenarts zegt is hij echt prachtig van kleur, vacht en tekening. Hij is sedert januari gecastreerd en loopt sinds februari ook buiten en amuseert zich te pletter.

Het is een hele lieve poes die niets liever doet dan altijd dicht bij ons te zijn en 's avonds bij ons in de zetel te liggen om te rusten na een drukke en vermoeiende dag :)

Zijn beste maatje is de 1 jaar oudere poes van de buren, altijd zullen ze samen op stap gaan
of spelen met elkaar dus vervelen zal hij zich nooit doen, gelukkig!

Als we 's avonds gaan slapen, gaat hij steeds mee om onze voeten warm te houden en
dan 's morgens samen op te staan, ietsje te eten en wanneer ik naar men werk vertrek, staat
hij te popelen om buiten te gaan en om dan 's avonds mooi te wachten tot baasje thuis komt :)

En de meest tofste eigenschap van onze Figaro ben ik nog vergeten vermelden: wat hij doodgraag doet, is namelijk kleine spulletjes zoals pareltjes apporteren zoals een hond :). Als ik die weggooi, dan spurt hij erachteraan, neemt die in zijn bekje en komt het tot in men hand of schoot terug brengen keer op keer :) Iiets wat denk ik toch vrij uniek is bij poezen of niet want jij weet wel beter ;)

Balou

Ik herinner mij nog dat je zei: 'Balou zal een stiltje en kleintje blijven'. Over dat kleintje heb je gelijk (alhoewel hij voor ons al een grote kat is), maar hij is wel een echte sloeber! Hij is nog altijd zeer speels, hij durft soms wel eens bijten, maar alleen als hij zot is :). Hij kruipt graag in de bomen als er een duif in zit, of om weg te rennen voor de katten van de buren ;). Hij loopt vaak buiten, we laten de achterdeur gewoon open, maar hij blijft meestal in onze tuin rondneuzen, hij kan zo super schattig achter vliegjes springen! Het is fantastisch om wakker te worden en te weten dat Balou er zal zijn. 's Avonds ligt hij altijd bij ons en dan gaat hij zelf 'gaan slapen'. Hij miauwt dan om naar de wasplaats te gaan (waar zijn slaapmand staat).

Het is echt een schat van een kat ! Ik ben zoooooo blij met hem! Op 15 juni (ongeveer) wordt onze Balou al 1 jaar!

Jip & Janneke

Hier babsy en pouskin (jip en janneke). Wij hebben het héél goed bij onze baasjes! Babsy had vorig jaar in september 2010 een ongeval, met gevolg ... verbrijzelde achterpoot. Babsy kwam niet naar huis en de volgende morgen vonden we haar in onze voortijn met ... een zwaar letsel. Resultaat: dierenarts en onmiddellijk naar het dierenartscentrum Malpertuus in Heusden-Destelbergen voor de zware operatie ! Onze Babsy heeft 4 maanden huisarrest gekregen met zo weinig mogelijk beweging, dus in een bench in de living. Een zware en harde revalidatie als gevolg, beginnen aan de leiband. Maar ondertussen kan ik samen met broertje genieten van het lentezonnetje en huppel en spring ik terug als een jong veulentje in de wei, dankzij de goede zorgen van mijn baasjes !

Jip & Joep

Jip en Joep voelen zich hier volledig thuis.

Ze zorgen nog steeds goed voor elkaar en komen OOK goed overeen met onze golden retriever, er wordt nogal wat gewassen en gespeeld !

Ik ben heel erg blij dat ik ze SAMEN heb geadopteerd, anders zouden ze elk apart triest zijn denk ik.

Het zijn schatten van katten, en 's avonds zorg ik ervoor dat de ene links en de andere rechts rust bij mij op de zetel, alhoewel, ze kruipen toch weer samen op mijn schoot, wat een gespin van jewelste geeft !

Vriendelijke groeten en een dikke proficiat aan jullie team voor de zorg van katten in nood.

Pixar (Cédric)

Pixar (zo hebben we Cédric genoemd) is nu net iets meer dan 3 weken bij ons. Hij heeft zich ondertussen al heel goed aangepast en voelt zich thuis.

Voor ons was het ook wel even wennen om een jonge speelse poes in huis te hebben, een beestje dat naar alles springt dat beweegt om dan mee te spelen. Dat waren wij niet meer gewoon (onze vorige poes was 10 jaar toen hij stierf). We vinden het heerlijk en hebben al vaak moeten lachen met zijn zotte sprongen.Hijzelf geniet er enorm van als we met hem spelen.
Op rustige momenten zat hij altijd naar buiten te kijken, vol ongeduld.

Nadat hij vorige week zijn tweede vaccinatie heeft gekregen, hebben we hem vorig weekend voor de eerste keer even buiten gelaten. Het was een groot succes. Nu laten we hem elke dag als we thuis komen een tijdje buiten spelen, alleen of met de kindjes. Hij geniet ervan om op verkenning te gaan in de dichte omgeving maar komt graag terug binnen.

Hij luistert ook fantastisch goed, als we hem een tijdje niet zien dan hoeven we maar te roepen en hij komt al aanlopen. Natuurlijk is het de bedoeling dat hij op termijn zo lang buiten blijft als hij zelf wil. Maar voorlopig nemen we geen risico's.

En het puntje van zijn staart …… dat is nog steeds geregeld nat. Maar we hebben reeds van in het begin opgemerkt dat dit niets te maken heeft met het feit dat hij zich alleen zou voelen of verveelt. Nee in tegendeel, hij doet het juist als hij zich goed voelt en op zijn gemak ligt. Hij ligt op zijn staartje te zuigen zoals een kindje op een tut. Het is heel schattig om te zien. Vaak doet hij dit als hij 's avonds wanneer hij bij ons in de zetel komt liggen. En ondertussen maar spinnen.

We hebben het echt wel getroffen met hem.

Moontje (Malvientje)

Met Moontje (Malvientje) gaat alles super. Ze loopt af en toe naar buiten maar gaat nog niet alleen via het kattenluik.

Zaterdagavond was ik ze even kwijt. De grote katers waren al binnen maar dat klein spook niet. Ik stond daar zonder resultaat te roepen en plots ging de oudste kater naar buiten en na 2' was hij daar terug met Moontje.

Ze komt al veel bij me en kopjes geven doet ze super graag. Ze loopt ook constant de kinderen achterna maar als die haar willen strelen gaat dat nog niet altijd vlot. Maar het betert.

Over haar moet je je geen zorgen meer maken !!!

Tommy

Tommy is het al goed gewoon,hij is zelfs al een keer enkele uurtjes buiten geweest waarbij hij met geen stokken naar binnen te krijgen was. Toch moet hij nu weer binnen blijven omdat we denken dat hij zou weglopen. Onze andere poes heeft hem laten zien wat zijn plaatsje was en nu liggen ze op hetzelfde tapijt. Tommy kan wel de plaats van Rocky niet innemen, maar dat moet ook niet.

Bobke

Hier nog een foto van een kitten die we vorige zomer geadopteerd hebben van bij Lucrèce; ons Bobke. Bobke is ondertussen gesteriliseerd en doet het supergoed! Nog steeds een grote speelvogel, die soms niet weet wanneer ze de andere katten met rust moet laten, maar wel een superlieve.

We zijn dus nog steeds superblij dat we haar bij ons in huis hebben gehaald

Malvientje

Malvientje heeft gisteren ganse tijd onder een zetel gezeten. De meisjes moesten haar met rust laten wat heeeeel moeilijk was ...

Omdat Malvientje niet alleen zou zijn hebben we alledrie in de living geslapen.
Maar ... midden in de nacht is ze beginnen wenen en zocht heel veel aandacht. kopjes geven , willen spelen , ... niet te doen. De meisjes waren moe maar super gelukkig dat ze haar eindelijk zagen. Uiteindelijk zijn we allemaal weer in slaap gevallen met malvientje heel dicht bij oudste dochter.

Deze ochtend was ze vroeg wakker en mijn jongste dochter is dan de hele tijd met haar bezig geweest. Nu kruipt ze af en toe nog even weg maar loopt al achter de meisjes aan. Momenteel zit ze al boven , samen met haar 'grote broer' en mijn dochters. Ze is veel sneller 'ontdooid' dan ik had durven dromen.

Ze heeft wel nog niet veel willen eten want er is toch zoveel te beleven in dit nieuwe huis ...
1 van de katers is niet echt gelukkig met haar komst en wil momenteel niet meer binnen want als ze hem ziet laat ze hem niet met rust en hij vindt dat momenteel niet leuk; Maar ze zullen wel aan elkaar wennen. Hij heeft wat tijd nodig. De andere kater is enorm nieuwsgierig en ze volgen elkaar constant. Grappig om ze neus aan neus te zien staan ... zo'n grote kater met dat klein ding ...

De meisjes kunnen haar al aaien en zelfs vastpakken (maar ze moeten het met mate doen zodat ze kan gewennen).

Ik denk dat ze zich rap thuis zal voelen. Ze is inderdaad een heel speciaal katje. Niet alleen haar uiterlijk maar ook haar gedrag; Er zit heel veel nieuwsgierigheid en speels. Denk dat ze een intelligent madammeke is die haar stempel zal drukken op ons gezinnetje.

Princes en Fonske, en Mocca de hond

We ontvingen dit berichtje van de baasjes van Princes:

"Missy/Bizou (er is reeds een selectie gemaakt, maar nog geen definitieve keuze ) is ècht een suuuuperlieve poes. Ze blaast op tijd en stond naar Fonske, en slaat dan wel eens met haar pootje, maar zonder die nageltjes neemt Fonske het op alsof ze wil spelen. Op dat moment heeft hij ècht geen erg in het feit dat haar oren plat achteruit liggen en haar staart geïrriteerd slaat.
De ene keer zit hij op tafel of op een stoel om haar te treiteren wanneer ze beneden zit, de andere keer is het andersom. EN ze hebben al samen op het kussen gelegen Heb het wel zo moeten versieren dat zij er eerst op lag, en terwijl ik haar aaide hem erbij gezet heb, maar 't resultaat was er toch voor een goed half uurtje.
Echt spelen zit er (nog) niet in, maar de belangstelling voor elkaar is er wel, en daar amuseren ze zich ook bij.
Gisteravond lag Fons bij me in de zetel en Missy/Bizou kwam aan mijn voeten liggen...uit haar ooghoeken had ze Fonske wel in 't oog, en gromde ze wel, maar dat kan Fons niet meer imponeren.

Ze is de drukte echt al héél goed gewend, ze blijft lekker in de buurt. Enkel haar oppakken terwijl ze rondloopt, dat lukt niet, wel wanneer ze ergens ligt. Maar da's niet erg.
Wanneer je nog maar op haar afstapt, zowel mijn man, ik als de kinderen (zèlfs Sophie), draait ze zich al op haar rugje en begint ze te spinnen.

En Fonske, ja hoor, die heeft zijn plaatsje hier zeker terug, hij ziet er erg happy uit.

De eerste dagen, ik geef het toe, hadden mijn man en ik zoiets van, 't is geen speelkameraadje voor Fonske, en eigenlijk zochten we net dàt wel...dus de twijfel om haar te houden was er effectief. Maar nu..... ze is zo lief, en haar pootjes, 't is zo zielig (je moet haar zien 'krabben' aan de krabpaal )...neeuuh...ze blijft hoor "

Enkele dagen later kwam er nog nieuws:

"Wat the lady's naam betreft, is Missy al geschrapt, ze reageerde daar totaal niet op...er is nu nog wel een nieuwe bijgekomen en da's "Julia". Dit weekend wordt de beslissing gemaakt! Het gemakkelijke of het moeilijke, hoe je het ook wil noemen, eraan is dat ze eigenlijk vrij eigenzinnig is en op niet veel reageert. Doof is ze niet, want als ze haar potje hoort rammelen om eten te krijgen staat ze er meteen.

Fonske en Julia klinkt wel beter, maar Bizou ligt gemakkelijker in de mond (al is het Bizou'tje). Wat een circus om een naam hé (met zo'n huishouden wil iedereen zijn zegje en dan duurt het al eens langer eer we tot een compromis komen). Maar bon, dit weekend "dopen" we haar officieel en schrijven we haar naam op haar boekje.

Onze Fons heeft ook zijn eerste stapjes buiten gemaakt. Héél erg op zijn hoede, maar zijn nieuwsgierigheid was groter dan zijne schrik. Bij het minste dat Mocca zich liet zien, vloog hij wel meteen naar binnen. Hij is haar binnen wel gewend, maar met al die nieuwe indrukken leek Mocca nu nog groter blijkbaar.

Ik was van plan om hem nog binnen te houden, maar zijn nieuwsgierigheid was enorm geprikkeld toen ik de kamer waar Mocca slaapt, aan het kuisen was en de deur openstond. Eens hij de buitenlucht geroken had, wou hij meer. Het zonnetje scheen en ik vond het zo zielig... Hij heeft ook genoten, ook al waren het maar vijf minuten.

Fonske heeft ook al een bad genomen, wat niet de bedoeling was. Maar zoals ik al enkele keren aangehaald heb, hij is zooooo curieus. Dus toen de kinderen uit bad waren, wou hij wel eens kijken wat daar allemaal te zien was...en zzjjooeefff..de schuine rand af. Hij was er heel snel uit, sneller dan ik hem eruit kon pakken. 't Is al genen brede, maar nu was het echt een gestroopt konijntje. Hij liet zich goed afdrogen en de rest van de avond heeft hij zich beziggehouden met zich nog droger te likken.

The lady, die heeft geen zin om buiten te gaan. Ik heb het nog niet geprobeerd natuurlijk, en ga dat ook niet doen. Maar een deur die open en dicht gaat, zegt haar niet veel. Wèl de vogeltjes in de bomen en op het dak...dan zit ze star te kijken en slaat haar staart heen en weer.
Ze is ècht een superlieve poes. Komt 's avonds bij ons in de zetel, komt af en toe flodderen aan de benen...haar oppakken terwijl ze stapt, dat lukt nog niet, wel terwijl ze ergens ligt.
Wanneer Mocca binnen is, stoort haar dat ook niet. Ze houdt haar wel in het oog, maar gaat er niet van lopen.

Ze begint ook af en toe te spelen met Fonske. Ook al is het Fonske die het spel begint, ze doet toch even mee. Dat vindt Fons natuurlijk gewèldig!

Vandaag kwam er een vriendinnetje spelen van ons Gwen. Dat meisje heeft ook 3 poezen, en die was meteen verkocht wanneer ze the lady zag...the lady lag op haar stoel en liet de aaikes haar wel bekomen. Ze heeft helemaal geen schrik naar andere mensen toe. 't Is echt een schatje en ik ben blij dat ik haar die dag meegebracht heb. "

Baziel

Miauw ,miauw ,hier een fotootje van mij in mijn nieuwe thuis. Ik ben het hier al goed gewoon hoor en ben al goede maatjes met mijn poezenvriendjes Panda en Snoetje.

Heel erg bedankt dat jullie mij zo een goede nieuwe thuis hebben gevonden.

Groetjes van Baziel.

Tijgertje

Ik wou je nog even laten weten hoe het met Tijgertje gesteld is ...
We hebben haar intussen Loes genoemd - Loes de poes :-)) (is wel een 'hij' maar ik vrees dat ik alle poezen voor mij vrouwelijk zijn ...)

Ze stelt het heel goed, voelt zich hier al helemaal thuis, is een grote 'flos', speels, eet graag (ze is eigenlijk een buikje aan het kweken, dus ik geef haar iets minder eten nu ;-) )... denk dat ze al goed ingeburgerd is en hier graag is !

Juultje (Patchou)

Even wat nieuws vanuit Brasschaat over t.

De rit van Deinze naar Brasschaat is zeer rustig verlopen. We hebben Juul niet gehoord, heel de weg is hij rustig in het mandje blijven zitten. We hebben nog nooit een kat gehad die zo rustig in de wagen was.

De eerste dagen hier thuis was wat wennen. Als het lukte om hem in je buurt te krijgen, genoot hij ervan om aangehaald te worden. Vandaag is hij voor de eerste keer zelf op de schoot komen zitten. Vooral met ons Loes (oudste dochter die er in Deinze bij was) klikt het het beste. Maar zij heeft altijd iets bijzonder met dieren gehad. De omgang met onze andere kat verloopt nog moeilijk; vooral onze kattin heeft het er moeilijk mee. Hopelijk loopt dit weldra ook wat vlotter. Vandaag heb ik voor Juul een halsbandje gekocht (elastisch), benieuwd wat dat gaat geven...

Suske en Wiske (Cedric en Celientje)

Onze poesjes , die sinds oktober bij ons wonen, zijn het reeds goed gewoon. Ze noemen Suske en Wiske, een ros katertje en een gevlekt kattineke.

Ze spelen ook buiten als we thuis zijn en het zijn echte klimmers in de bomen. Suske moet begin februari al gecastreerd worden van de dierenarts, maar Wiske moet nog even aan de pil. Suske kan heel goed met kleine kinderen om, een flodderkat. Maar met de kater van de buren staan al zijn haren recht (dat wordt nog spannend).

Speedy

Met Speedy gaat het opperbest. Hij had zijn plaatsje onder de kerstboom zoals elk jaar en heeft veel genoten van zijn slaapjes binnenshuis, wat kan die toch genieten. Soms van 's morgens tot 's avonds zonder buiten te komen.

Modest

Modest heeft hij zijn klimtalent al serieus ontwikkeld en geraakt op de meest onmogelijke plaatsen hier, ik ga hem eens een stofvod geven. En ook bijzonder grappig: de Modest apporteert. Met de onnozelste dingen kan hij zich rot amuseren. Ik had in de Brico een kerstmuts gekregen, daar had hij al binnen de kortste keren de pompon van afgebroken, nu komt hij die brengen als hij wil spelen. Dan word ik bv 's ochtends wakker, komt hij die op bed brengen zo van: komaan, smijt er eens mee, werpt ge die weg en brengt hem die terug, desnoods tien keer na elkaar.

Alhoewel hij goed gemanierd is en niet (al te veel) aan tafel komt bedelen, gulzig kan hij wel zijn! Van tijd tot tijd krijgt hij eens zo een stick, die moet ik zelf wel in kleine stukjes breken want anders hapt hij die in drie stukken zonder knabbelen binnen. Ook zijn korrels, de helft ligt naast de bak want meneer steekt daar heel zijne kop in; hoe ik hem dat ga afleren weet ik nog niet ...

Dat beest heeft al zoveel vreugde gebracht in mijn leven.

Nummie

Morgen met Nummie (ex-pruts) naar de dierenarts om de nodige ingreep te doen... Ik heb met het manneke te doen.

Nummie is flink gegroeid (als je Prutske nog kunt herinneren) hé? Het is een rare kat. Hij heeft een mooie zachte vacht (meer konijn dan kat) en is verzot op water. Hij ligt soms met zijn buik in ons mini-vijvertje te graaien naar bladeren die erin drijven...

Flo & Dolfke

Onze "leeuwkes" zijn al ferm veranderd hoor! Het is veel werk, maar een echt plezier om ze in huis te hebben.

En net zoals ik wou, kunnen ze uren in zetel of in bed bij ons komen slapen :-)

Cesar & Bella

Pootjes van Cesar en Bella :-)

We hebben het hier fantastisch naar onze zin en wensen jullie een merry xmass :-)

Fons & Tilly

"Deze voorbije lente heb ik volwassen poes Tilly geadopteerd en het daarop volgend seizoen kitten Fons.

Het is ondertussen al winter en de twee zijn mekaar al goed gewoon en spelen veel samen. Tilly moet wel eens per dag haar buitenluchtje scheppen. Fons is het liefst binnen in de warmte en is ook de meest aanhankelijke en de meest nieuwsgierige van de twee.Hij is zeer geïnteresseerd in het maken en hangen van de kerstversiering.

Ik ben zeer tevreden en blij dat deze 2 lieverds nu mijn huis delen!"

En nog meer nieuws van Moortje en Fonske...

"Met Moortje en Fonske is alles heel goed. Moortje zijn hormonen beginnen te veranderen, want hij is een beetje een luie kater geworden, tenzij hij een winterslaap houdt. Hij komt enkel van zijn troon af om te eten en zijn behoefte te doen en om zich 's avonds lekker op de schoot of bij ons in de zetel te vleien.

Fonske gaat hem op tijd en stond nog eens ambeteren en dan speelt hij even mee. Ook gaat Fonske zich regelmatig bij Moortje op z'n kussen leggen, zaaaalig om te zien, knus bij elkaar op een kussentje en dan wassen ze elkaar. 'k Heb ze nu een groter kussen besteld bij Zooplus, want ze hebben hun plekje gekozen op de kast bij het raam, daar kunnen ze samen opliggen zonder dat de ene de andere eraf drumt.

Moortje is een geweldig lieve en zachte kater, heel rustig en gouden karakter. En Fonske, tja, waar wij zijn is Fonske en die loopt een ganse dag te ronken.

We hebben er nog geen moment spijt van gehad dat we ze allebei meegenomen hebben, het is een fantastische combinatie! Er zit echt geen greintje kwaad in hen, enkel heel veel vriendschap."

Filoeke

Tijdens de herfstvakantie hebben wij klein Filoeke geadopteerd. Vanaf de eerste dag nestelde hij zich al naast ons in de zetel. Ons lief katertje is intussen herdoopt tot 'Wolfje' aangezien onze jongens de vorige naam iets te soft vonden.

Wolfje is heel aanhankelijk en speels. Spelen met rondslingerende playmobil en Duplo mannetjes vindt hij fantastisch. 's Avonds - tijdens zijn wilde uurtje - durft hij wel al eens zijn tandjes
gebruiken, maar dat blijft gelukkig al spelend. Ik ben er zeker van dat we hier nog veel plezier aan hem zullen beleven.

Modestje

Dank U om Modest en mij in contact te brengen!

Na het drama met Mila dacht ik nooit meer, maar het was hier zo stil. Modest is hier nu nog maar 2 weken, maar hij is al helemaal thuis. Hij is hier uiteindelijk meer als ik (ik ga werken), dus het is hier nu eigenlijk van hem.

Toen wij die avond thuiskwamen, hebben we hem nog even laten wachten in de carrier op de gang, en eerst de hele vloer van het appartement gekuist met die dettol; het tapijt heb ik buitengezet, en de spullen van Mila (krabpaal, bak, speeltjes) zijn op de container gevlogen, ook de hoes van de zetel is naar de droogkuis, ik wou geen enkel risico nemen met Modest. Die avond zelf was hij nog heel schuw, zich verstopt onder de chauffage ocharme, het was wel wat veel voor één dag waarschijnlijk. Slapen gegaan, maar rond 4 uur hoorde ik activiteit, geknabbel in de keuken (bordje met korrels en water stond klaar).

De dag nadien nieuwe krabpaal gehaald, en plots was hij daar, net alsof hij hier altijd al was. Die krabpaal heeft echt wel uren spelplezier opgeleverd. Ik maak liever speeltjes zelf, wc rolletjes, wijnkurken, al die dingen zijn een festijn voor hem!

Als ik nu thuiskom ligt hij al klaar aan de deur! Wij kijken graag samen tv, ook het pijltje van de muis op de computer fascineert hem, zelf typen lukt ook maar deftige zinnen zijn nog een probleem.

Ik hou echt ongelofelijk veel van Modest, wil hem niet vergelijken met Mila, maar zij was een straatkat en ge merkt dat Modest ergens goed is opgegroeid, die heeft echt al manieren. Hij heeft een super zacht karakter, gebruikt nooit zijn klauwen, zelfs als hij op de paal hangt en ik steek mijn handen ertussen, direct klauwen weg en zacht met zijn kussentjes voelen. Als ik hem streel, gaat hij op zijn rug liggen, luid ronkend met de 4 poten in de lucht, zo van: ja, en nu mijn buik strelen, een echte genieter. En spinnen dat hij kan, als ik slapen ga, komt hij mee op bed liggen, dan hoor je hem nog even ronken en in slaap vallen.

Hij is wel een gevoelig kereltje, bij mij is hij echt heel relax, die kruipt op mij, langgerekt op de rug, hoofd achteruit en spinnen maar. Debbie (mijn vriendin) is hier maar een paar dagen in de week en bij haar blijft hij nog schuw. Volgens mij ruikt hij aan haar haar katten. Dat hij dan altijd persé bij mij wilt zij,n ervaar ik ook als een schoon compliment.

Ik ben u echt dankbaar, hij geeft mij zoveel onvoorwaardelijke liefde, op die korte tijd, en het klinkt misschien serieus maar hij is een enorme meerwaarde in mijn leven, kan veel niet wachten tot ik thuis ben van mijn werk. In de kerstvakantie is mijn eerste werk een volledige vaccinatie, ontwormen, alles. En eind januari wordt hij gecastreerd (of hij dat zelf ziet zitten weet ik nog zo niet.. ).

Misschien is het mooiste van al nog wel het wakker worden 's morgens, we liggen dan beiden nog te slapen, de wekker gaat af, ik ben nog een beetje moe, maar hij is direct kwik van de wekker en maakt mij duidelijk zo van: komaan pee, wakker worden, opstaan en rap terug thuiskomen!

Moortje en Basje (nu Fonske)

Met Moortje en Fonske gaat het ontzettend goed!

Fonske heeft zich ontpopt tot een heus knuffelkonijn, het enige waar hij zich nog voor verstopt is de stofzuiger, daar heeft hij het niet echt op begrepen. Zoals je zei, begint hij ook het voortouw te nemen in het spel met Moortje. Wanneer hij er zin in heeft, gaat hij Moortje wat ambeteren. 't Is schoon om hen samen bezig te zien...heel af en toe gaan de oren de nek in maar nooit is het echt menens, wanneer er eentje uithaalt is het spel gedaan. 's Avonds krijgen ze het...dan vliegen ze over de zetels, onder de tafel, de stoelen op.... maar dat duurt meestal niet langer dan een klein uurtje, nadien liggen ze samen lekker te pitten in de zetel.. liefdevol nààst elkaar

Ze hebben ondertussen ook allebei hun eigen toilet, met zo'n klepke...was héél fijn om te zien hoe Fonske dat moest leren, zo nieuwsgierig wat er achter dat deurtje zat, en eens erin, zitten miauwen omdat hij er niet uit "kon"...nu heeft hij het door, hoor. Moortje is al een beetje slimmer, die had het meteen door.

Ze laten het ook goed merken wanneer ze aandacht nodig hebben, dan vleien ze tegen de benen aan en spinnen ze. Bij Fonske is het ook wel plezant dat hij altijd antwoordt (en spint) als je tegen hem praat. Moortje is rustiger, het jong geweld is er al af, maar allebei genieten ze 's avonds en tussendoor wel graag van ne goeie schoot.

De kinderen waren in het begin een beetje onwennig, na onze vorige terrorist... maar ook dat is reeds overwonnen, voor beide partijen. Zowel katten als kinderen voelen zich goed bij elkaar
Ik merk ook wel dat het véél fijner is voor de beestjes als er een speelkameraadje is. We hebben er goed aan gedaan om er twee te nemen! Het zijn echt 2 fijne katertjes!

Ziva en Siena

"We zijn gisteren goed thuis gekomen in Beernem met onze twee kittens, die ondertussen Ziva en Siena gedoopt zijn.

Beide katjes zijn heel schuw en steken zich liefst weg onder de keukentafel. Ze drinken en eten beiden en we merken dat ze al wat meer contact beginnen te zoeken.

Siena is de rustigste, Ziva is vrij nieuwsgierig en speels, maar dan ook de moeilijkste om eens vast te nemen."

Moortje & Basje

Een berichtje uit de nieuwe thuis van Moortje en Basje:

"Ik wou je even laten weten dat Basje ondertussen al “onder de mensen” durft te komen. Wanneer de oudste kinderen niet naar school zijn, vindt hij het nog iets te druk en blijft hij op afstand, maar hij verstopt zich niet meer. Momenteel zit hij hier naast me te spelen, en komt af en toe aaikes geven tegen mijn benen. Toen we hem Basje noemden, reageerde hij niet echt, daarom hebben we hem een andere naam gegeven. Hij lag op mijn schoot en toen ik hem Fonske noemde, begon hij toevallig heel heftig te ronken. Sindsdien noemen we hem Fonske en wanneer je zijn naampje roept, komt hij meteen af.

Moortje is ook nog steeds een superlieve kater. Beetje rustiger dan Fonske, behalve wanneer Fonske aandacht krijgt. Dan is hij nogal jaloers. Als we Fonske aandacht geven, durft hij hem wel eens aanvallen. Dan wordt er geblazen en gekrabt. We geven hem dan een tikje, maar da’s maar een tijdelijke oplossing, hij laat hem dan niet met rust. Nadien maken we natuurlijk ruimschoots tijd voor hem. Fonske laat zich niet meer echt doen. Hij zal zich verweren, maar niet tegenvechten. Eens Moortje lost, gaat Fonske gewoon weg.

Als ik met pluimpjes of een muisje aan een stokje speel met hen, is dat weer geen probleem. Dan spelen ze mooi samen.

Tot zover alles dus dik in orde."

Galouche

Dit berichtje (en foto) ontvingen we van de nieuwe baasjes van Galouche:

"Ik heb meer dan jaar geleden een katje bij u geadopteerd, Galouche. Ze stelt het fantastisch. Ik denk dat ze enorm gelukkig is, maar ik verzorg ze dan ook heel goed. Ze is al een tijdje terug gesteriliseerd. Het enige probleem is dat er soms katers haar achtervolgen in mijn tuin. Die katers zijn niet gecastreerd, wat enorm vervelend is, want zij handelen naar hun hormonen en mijn katje doet dat niet."

Cedric & Celientje

Cedric en Celientje hebben het erg naar hun zin in hun nieuwe thuis.

Toulouse

Volgend berichtje ontvingen wij uit de nieuwe thuis van Toulouse:

"Langs deze weg wou ik nog eens laten weten dat 'ons Toulouse' een zalige poes is!

Op de foto zit ze op schoot bij onze dochter. Want, zoals ik al zei, het is een echte knuffelpoes en dat doet onze dochter enorm veel plezier.

Begin december wordt Toulouse gesteriliseerd.

Vele groeten en veel courage met het schitterende werk dat jullie organisatie doet."

Dino

Wij adopteerden woensdag 29 september de schattige 3 maand oude "Dino" bij Monique Coussement.

Hij stelt het wel. Hij komt goed overeen met onze oude kater van 15 jaar. We waren aangenaam verrast dat hij onmiddellijk zijn draai vond thuis.

Melk & Suiker

Deze leuke foto's ontvingen wij uit de nieuwe thuis van Melk en Suiker.

Balou

Hier eens een mailtje om te zeggen dat alles goed is met Balou!

De eerste week was hij nog een beetje schuchter maar daar is nu niets meer van te zien, hij is super speels en een echte clown !

Maar hij is ook heel aanhankelijk en een echte schootzitter !

Het is er echt eentje uit de duizend !

Rakker & Kitty

Wij zijn op maandag 20 september bij Lucrèce gaan kijken om een katje in huis te halen, we waren direct verkocht door deze schatjes...dus hebben we er maar 2 meegenomen. Niet alleen omdat ze zo schattig waren :-) maar ook omdat ze dan niet alleen zitten.

Een kater van ongeveer 9 weken en een poesje van 6 weken. Deze hebben de naam gekregen: Rakker en Kitty.

Ze hebben hier bij ons een gouden thuis gekregen en dat zal ook altijd zo blijven, in de bijlage kunnen jullie zien dat ze zich hier zeker thuis voelen.

Symi

Symi's baasjes lieten ons weten dat het nog altijd goed met haar gaat.

Het blijkt een echte speelvogel te zijn.

Tarzan

Dit berichtje kregen we uit de nieuwe thuis van het tijgerpoesje:

"Ik wou je even laten weten dat alles goed gaat met het tijgerpoesje dat we maandag 16 aug. bij jou mochten komen afhalen en je had gelijk,het is een echt knuffelpoesje en likjes dat hij geeft,amai,tis ne leuke.

Zijn naam is "tarzan".We kochten voor hem een klimpaal en daar doet hij wat mee: klimmen,hangen,tof om hem erin bezig te zien.

Eten doet hij ook goed en 's nachts,om te slapen hebben we er ook geen problemen mee."

Moon & Garfield

Hier wat nieuws en enkele foto's van Moon (blauw-grijs kitten) en Garfield (1 van de vier broertjes)..

Moon was het blijkbaar gewoon van in huis te zitten want ze kwam heel vlug uit haar mandje gekropen om op verkenning te gaan bij iedereen. Ze zocht heel vlug contact met Garfield maar die had er de eerste dagen absoluut geen zin in! Het was blazen en grommen zo luid hij kon maar nu zouden ze niet meer zonder elkaar kunnen hoor. Ze ravotten en slapen nu te samen. Het zijn 2 lieve kittens.

Sammy en Baziel

Hier een mailke van Baziel en Sammy. We zijn nu al 2 weken terug in Tielt en amuseren ons goed. We slapen steeds samen maar ons mandje dat we hadden meegekregen, was een beetje te klein geworden. Daarom hebben we zondag een nieuw mandje gekregen waar we ons lekker in kunnen nestelen. We ravotten steeds samen, heel de dag door, in de tuin maar liggen graag ‘s avonds samen bij papa en mama op schoot hun schoot. Ons zusje begint ons al te groeten met een mooie glimlach. Wij allemaal willen je nog eens bedanken voor de goede zorgen en hopen je nog eens terug te zien.

Dikke poezeknuffel van Sammy en Baziel.

Ps: De oogjes van Sammy zijn volledig genezen. Zijn inenting is uitgesteld tot begin oktober 2010.

Tinckerbell

Mijn man was eerst een beetje boos maar nu heeft hij, zoals alle leden van ons gezin, kleine Tinckerbell in zijn hart gesloten.

Onze kater dolce keek eerst de kat uit de boom en was vooral belust op haar eten maar nu spelen ze samen.

Ik zou terug een poes nemen moest er iets gebeuren met onze diertjes! Moest mijn man akkoord zijn en ik geen kinderopvang zou hebben, dan zou ik direct nog een paar dieren adopteren.

Met kleine Tinckerbell te adopteren maakt het geen groot verschil, maar ik heb toch al één diertje een thuis gegeven.

Wat rest is je bedanken voor de goede zorgen voor onze kleine meid, we houden je zeker verder op de hoogte.

Maaike

Maaike stelt het zeer goed, voelde zich heel vlug thuis en is heel speels.

Ze heeft wel ongelooflijk veel schrik van de stofzuiger, kruipt dan ergens onder en is er niet vanonder te krijgen tot wanneer het gedaan is met stofzuigen.

Marlies

Ons Marlies heeft gisteren vooral heel veel geslapen in haar nieuwe mandje. De kindjes (we hebben drie zoontjes jonger dan acht jaar) moesten dus even geduld uitoefenen. Maar dat werd deze morgen uitgebreid beloond! Marlies speelt al vrolijk met haar gele balletje, gaat flink op de kattenbak en ligt "as we speak" languit op mijn schoot te spinnen. Absoluut de max dus ;)) Ik heb de link van het Poezenhof naar al mijn facebookcontacten doorgestuurd en hoop dat ik nog enkele mensen kan vertederen met het zien van zo veel lieve kittens bij jullie in de Brielschuur.

Jullie hebben hier vijf mensen en een kleine kat heel blij gemaakt!

Mouche & Mokka, één jaar later

Hallootjes,

Hoe gaat het daar met jullie? Ons Mouche is ondertussen al een jaartje bij ons en daarom wilden we jullie nog es wat fotokes doorsturen om te laten kijken wat een mooie poes ze wel geworden is.

We hebben het heel goed hier samen, Mouche is een hele lieve en aanhankelijke kat. Ze speelt graag met knuffels van ons dochtertje (sleurt ze dan mee rond in heel het huis), en met alles wat ritselt en rolt.

Het is ook een echte flets kat en komt altijd bij ons liggen id zetel of aan onze voeten op het bed. Ze speelt ook veel met ons dochtertje, met balletjes rollen ze dan naar elkaar.

Ze blijft altijd binnen en is een beetje gek van vogels als ze die buiten ziet vliegen, dan begint ze een raar geluidje te maken. Vorig jaar december is ze gesteriliseerd (heb papier toen doorgefaxt naar jullie, hoop dat jullie dat aangekregen hebben?) maar daar heeft ze niet veel last van gehad, het verband moest er wel dadelijk af want dat vond ze maar raar zo een wit doekje op haar buik.

Het is nog altijd spijtig dat haar zusje Mocca zo vroeg is moeten gaan maar het is nie anders, we missen haar nog altijd wel want dat was ook zo een lieverdje maar ze was gewoon niet sterk genoeg... Ons Mouche heeft daar gelukkig niet teveel van afgezien en kon dadelijk goed hare plan trekken alleen.

Kortom, we willen jullie nog eens bedanken voor zo een mooie, lieve en aanhankelijke poes waar we samen het perfecte gezinnetje mee vormen!

Vele groetjes vanuit Limburg.

Pipa

De kleine kapoen heeft haar draai hier al goed gevonden en de harten van de gehele familie reeds veroverd.

Garfield

Hallo opvangmama Lucrèce,

Ken je me nog? Ik ben die mooie roste kater die zaterdag door de familie Hoste uit Eeklo geadopteerd werd.

De rit in de auto verliep heel goed. Ik zat in kattenmandje en werd af en toe geknuffeld. Ik keek ook graag naar buiten. 't Was wel een eindje rijden. In Eeklo aangekomen werd ik vrij gelaten. En weet je... het eerste wat ik zag: een klein katinnetje . Wow, wat een knappe. Maar ze was wel een beetje boos op mij.

Nu 2 dagen verder zijn we al 2 hele dikke vriendjes. Ik slaap, speel en eet dat het een lieve lust is. Ik ben, volgens mijn baasjes, wel heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg nieuwsgierig,
maar ook heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg lief...

Dikke poot van Bommel

De koddige zesling

nieuws uit de thuis van één van de zes:

Balou is nog bang maar gaat al voorzichtig op ontdekkingstocht!
En in mijn armen en in zijn slaapmandje in het waskot kan hij heerlijk liggen ronken ! :)

Apollo, één van de boerderijkatjes

Apollo lijkt volledig afstand te hebben genomen van het zware boerenleven.

Uit z'n nieuwe thuis kregen we volgend berichtje:

Vorige week zaterdag haalden wij een kleine rosse kater bij Lucrèce (ik denk dat hij staat bij "boerderijfamilie" op de website). Ik wou jullie even laten weten dat hij het heel goed stelt. We hebben hem Apollo genoemd.
Apollo is heel erg graag bij de mensen, hij spint onmiddellijk als hij bij iemand in de buurt is en achtervolgt ons. Hij kan veel spelen, maar ook erg rustig zijn. We zijn erg blij dat hij hier nu ook woont, het is een schatje! Momenteel wonen we nog in ons appartementje rond Brussel, maar binnen enkele maanden mag hij buitenspelen.

Aan de foto hiernaast te zien, zit Apollo niet echt te springen om buiten te spelen. 'Geef mij maar een zacht tapijt in plaats van dat sprietig gras' lijkt hij te denken...

Trixie

Dit kleine kattinnetje was gedumpt in een bos. Gelukkig heeft ook zij een goede nieuwe thuis gevonden!

We zijn goed thuisgekomen met Trixi. We gaan haar toch zo blijven noemen. Vinden het een mooie naam.
Ze is eerst wat op verkenning gegaan. Ze heeft al wat water gedronken en wat brokjes gegeten. Ondertussen zit ze al op schoot te spinnen en kopjes te geven, 't is echt een schatje.
We hebben er terug een lief poesje bij. Plezant!

Floschke... en nu ook Viktor

Hierbij een foto van Floris (Flochke) en Viktor.
Zoals jullie kunnen zien zijn het echt 2 dikke vrienden. Ze voelen zich heel goed thuis. De eerste dag was het wel wat wennen maar nu gaat het heel goed samen. Onze 2 grote katten aanvaarden ze nu ook.
Ze spelen samen, slapen soms samen op een stoel, mandje of doos, houden elkaar voortdurend in het oog. Floris is nu ook veel rustiger geworden, dankzij zijn speelkameraad.
We zijn echt heel blij met onze kittens!

Hobbes & Mies

Hobbes en Mies zijn nu veel buiten maar ik probeer ze van maandag tot vrijdag van 8.00 tot 17.00 binnen te houden. Ze spelen veel en springen op het gras. Speelgoed is niet zo aantrekkelijk voor hen. Ze slapen altijd in onze bedden want er zijn nog geen zetels en ze willen niet slapen in hun bedjes...

Minne & Filou

Uit de nieuwe thuis: mooie foto en korte maar duidelijke boodschap:

Minne en Filou hebben zich al goed aangepast hoor!

Mouche

Hey Monique, Wou je even op de hoogte brengen van ons Mouche haar eerste week hier. Ze is hier al volledig thuis en inderdaad, ze aardt in een appartementje, oef oef oef. Ze slaapt in de zetel waar de dekens op liggen en houdt zich daar aan, ze gaat proper in de kattebak (zelfs met deksel op, hoewel zonder klapdeurtje, maar dat maakt toch maar veel lawaai), ze eet braaf haar korreltjes (hoewel ze zeer katachtig een bepaald soort korrel niet moet en die dan ook laat liggen, terwijl ze er de rest secuur uitvist :-) ), ze mag op ons terras, maar dat vindt ze dan tien minuten wel interessant genoeg geweest om dan weer lekker in de zetel te gaan liggen of op tapijt, ze snapt niet wat een krabpaal is en vindt ons maar gek als wij op onze knieën haar proberen voordoen wat ze moet doen, maar ze krabt ook niet aan de zetels of tapijt (dat laatste uitgezonderd van het genot van de streeltjes, maar dat is maar eventjes en niet met opzet), er zitten wel een paar haakjes in het gordijn, omdat ze daar graag onderkruipt om naar de beweging op straat te kijken, maar dat is dan ook het enige, dus wij zijn zeer tevreden met onze keuze en heel blij met jouw juist inschatting van haar karakter.
Ze ligt heel graag te snorren op de schoot, maar dringt zich niet op. Maar als ik op mijn schoot klop als teken dat ik klaar ben voor knuffelmoment, laat ze het zich geen twee keer zeggen :-) We zijn gisteren wel met haar naar de dierenarts geweest, ze krabde me iets teveel aan haar oren en blijkbaar had ze een lichte vorm van oormijt. De oortjes werden gekuist, gezalfd en ze kreeg zo'n pipetje in haar halsje. Over 14 dagen moet ik haar nog eentje geven en dan zou ze er van af moeten zijn.
Zelfs mijn lief, die ongerust was over de mogelijke overlast, zegt dat hij nog nooit een poes heeft gehad waar hij zich zo bij op zijn gemak voelt (zijn vorige vriendin had poezen die deuren en kasten openden, maar zo is ons Mouche helemaal niet: ze springt niet op tafel, niet op het aanrecht, het is bijna niet te geloven). En mijn stiefzoontje vindt het zóveel leuker met Mouche erbij, die staat vroeger op om naast haar op het tapijt met zijn autootjes te spelen :-)

Ze is dus goed terecht. Jouw kattemoederhart zal dat wel even hebben willen weten :-) Nog veel plezier met het goede werk en ik maak zeker goede reclame voor jullie manier van werken in de omgeving.

Filou (Noor)

Hierbij een mailtje om te laten weten hoe het met Noor gaat. Ondertussen heeft ze trouwens de naam Filou gekregen en die naam kent ze al zeer goed. Filou is een echte knuffelpoes, wanneer ik aan het leren was voor mijn examens kwam ze altijd bij op de bureau liggen. Soms was dat wel wat moeilijk want dan ging ze op mijn papieren liggen en kon ik niet studeren... Ondertussen is er ook een hond bijgekomen en dat is nog een beetje wennen voor Filou, maar er zijn nog geen ongelukken gebeurd. 'S avonds komt ze altijd graag op bed of in de zetel liggen en komt ze kopjes geven zodat ze de hele tijd geaaid wordt. Het is echt een hele lieve poes en ik ben superblij met haar!

Camille

We hebben Camille dan toch een andere naam gegeven namelijk Kitty en ze luistert er héél goed naar.
Het is een echte droompoes. Ze is zo ontzettend lief en aanhankelijk en ik heb niet liever dan dat ze komt vleien en miauwen om aandacht.
Ze eet zeer goed en is wat verdikt, wat haar nog mooier heeft gemaakt.
Als we thuiskomen van het werk staat ze ons altijd miauwend op te wachten om terug vertroeteld te kunnen worden.
Iedere avond ravot ze hier in de living van de ene kant naar de andere kant om daarna bij ons in de zetel in slaap te vallen.
Momenteel ligt ze hier nu bij mij in de zetel op haar rug met de poten omhoog te slapen tussen de kussens, ze doet niet liever.
't Is een echt schatje dus nogmaals bedankt! Binnen een kleine 3 jaar zijn we van plan om een huisje te kopen en komen we nog eens kijken naar het poezenhof om een vriendje te adopteren voor haar.