Dag Helga,
Hij stelt het heel goed en is al flink aangekomen.
Hartelijk dank voor alles en nog veel succes met jullie mooie werk!
Miauw Helga,
Ik ben het, kleine Marietje, hoewel ik niet meer zoooo klein ben. Sinds ik bij mijn nieuw mama en papa ben en snotverwend wordt ben ik al veeeeel gegroeid door lekkere brokjes en af en toe een Koekje te eten. Jaja pleegmama Helga,
ik lust nog steeds heel graag koekjes mmmmm.
Toen ik hier voor het eerst toekwam vond ik het allemaal maar griezelig maar nu ik hier al een eindje woon ben ik verzot op mijn baasjes want ik weet dat ze supergoed voor mij zorgen. Ik heb 3 verschillende
bedjes, ontelbare speeltjes en miljarden streeltjes al gekregen, echt leuk hoor. Om duidelijk te maken dat ik blij ben praat ik constant met mijn mammie en pappie, ik ben een echte babbelkous. Als ik ze van de trap hoor komen ben ik al kreetjes aan het slaan
van blijdschap.
Ik heb er ook een vriendje bij, Samson het konijn. Samson is wel nog een beetje boos op mij omdat ik eventjes meer aandacht heb gekregen van mijn mammie en pappie opdat ik het snel gewend zou worden. Het is een jaloers konijn die
graag kat en konijn spelletje speelt met mij, maar dat vind ik allemaal niet erg want zodra ik hoog zit kan dat konijntje mij toch niets doen, en hij heeft trouwens ook geen tandjes meer Hihihihi. Maar we komen nu al iets beter overeen, we zitten soms zelf
samen in de zetel en dat vindt mama heeeel leuk. Miaaaaauw wat wordt ik moe van al dat typen, ik zal maar eens afronden allerliefste pleegmama.
Dankjewel dat je supergoed voor mij gezorgd hebt ik ben daar zoooo blij om. Tienmiljard lekjes van je
babbelaar marietje xxxxxx
Hallo,
Kleine update van Dadel haar eerste dag...
Ze is nog heel schuw, alhoewel ze onmiddelijk begint te spinnen als we bij haar gaan zitten en haar aanraken...
Onze Ramses is minder blij, hij grolt en blaast naar haar, waardoor ze zich soms wegsteekt onder de kast.
We laten haar op haar gemakske wennen, en dwingen haar niet, waardoor ze af en toe toch begint te spelen...
Op dit moment ligt ze in de bench waarmee ze gisteren naar huis kwam te slapen en Ramses in de zetel, dus alles is rustig...
wordt vervolgt...
groetjes
Hallo liefste dier onder dak,
Wij zouden jullie graag bedanken voor de verzorging van onze kittens die wij enkele weken terug bij jullie geadopteerd hebben.
Eerst wil ik beginnen met ons BEAU vroegere naam PEARL.
Het was liefde op eerste zicht bij ons beau ik vond het zo'n mooie kater met een super mooie zachte vacht die leuke print en dan nog zo'n lief en fijn karakter. Wij komen helemaal van turnhout dus de rit naar huis was niet bepaald kort maar beau gaf geen kick. Ik moest af en toe piepen of ze wel in de doos zat hihi:) Toen we dan eenmaal thuis arriveerde was het voor haar een hele aanpassing een nieuwe thuis, een nieuw kameraadje.
maar allemaal positief!
De eerste dagen was beau heel stil en eerder terug getrokken. Een paar dagen later bloeide Beau helemaal open en voelde zich vele beter in zijn vel.
Des te beter wat billie liet hem niet gerust billie wou spelen met zijn nieuw kameraadje en broer. Sindsdien zijn ze altijd bij elkaar zoals echte broers ravotten , ruzie maken en als ze moe zijn dicht bij elkaar kruipen en slapen
ook elkaar wassen doen ze heel graaag! Ik heb ook het gevoel dat beau beetje het dominatere type is als billie is verkeerds doe regelt beau het.
Best handig maar af en toe steken ze samen toch ook wel gekke dingen uit hoor.
Beau is eerder een stille kat houd wel wat van aandacht maar hij trekt zich ook vaak terug in de keuken waar hun mandje en krabpaal en eten staat.
Het is zowat hun stekje. en als het baasje aan het koken is komen ze allebei op de rand van de stoel kijken en watermonde naar het eten.
Wij zijn super blij met ons beau en we zouden ze niet meer kunnen missen!
Billie ( Crousty)
Ons billie... een speciaal gevalleke :) toen wij hem kozen was er direct een band met mij en billie ik had hem vast en hij keek me recht in mijn ogen en ik was verkocht. De rit in de auto was billie tegenovergestelde dan ons beau MIawen ik heb hem uit zijn doos gehaald en op mijn buikje gelegt en het was gedaan meneertje wou lekker kijken naar ons en alles zien:) toen wij arriveerden was hij in de wolken van zijn nieuwe thuis en zijn kameraadje ze konden direct met elkaar opschieten maar beau was beetje ziekjes en wat teruggetrokken en dat vond billie niet zo fijn!
Toen beau zich beter voelde was billie in de wolken en ze zijn sindsdien altijd bij elkaar! Ons billie vraagt veel aandacht vooral van mij (shelley) hij heeft zich enorm gehecht aan me en dat vind ik enorm fijn maar hij is ook wat jaloers als ik aandacht geef aan beau..dat ben ik hem nu aan het afleren. Maar hij is zo lief en aanhankelijk ik zou hem echt niet kunnen missen. maar het is een rakkertje hoor
elke keer als ik op de laptop zit gaat hij met zijn kontje op het toetsebord zitten, als ik naar tiolet ga wacht hij voor de deur, als ik kook staat hij op een stoel achter me ( vooral voor het eten hoor), als ik en mijn vriend in de zetel liggen moet en zal billie tussen ons of bij mij liggen.
Beau en Billie zijn totaal tegenpolen maar het klikt enorm! ons beau heeft graag dat je hem aait maar niet te veel of hij gaat erges anders liggen.
Billie komt zelf met zijn kopje tege mij aan gedrukt voor wat aandacht!
groetjes
Shelley en kim, billie en beau
Hey Dier Onder Dak,
Het is hier met Bobke en ik wou even laten weten hoe ikzelf en mijn zusje Belleke het stellen.
Zoals je weet ben ikzelf van weinig bang en was ik al van dag 1 alle hoekjes aan het verkennen in mijn nieuwe thuis.
Belleke daarintegen is natuurlijk niet zo stoer als ikzelf en had wat meer tijd nodig. Nu ja, moet wel toegeven dat ik in de auto mijn stem ook wel heb laten horen (maar niet doorvertellen hé).
Onze nieuwe baasjes zijn 2 schatten van mensen!
We kunnen ons buikje vol eten, hebben veel speelgoed, mogen onze nageltjes overal inzetten (denk ik toch) en kunnen veel slapen bij hen aan de computer of in de zetel. Ik vind het trouwens ook leuk om telkens te springen achter dat pijltje op het computerscherm,
tot op heden heb ik het wel nog niet kunnen pakken maar die dag komt nog. Ze hebben het wel niet zo graag dat ik probeer de lekker hapjes uit hun bord te nemen, maar ik geef niet op!
Zus Belleke stelt het intussen ook goed, enkel de eerste week
was ze wel wat bang (tja, ik ben dan ook veel stoerder hé). Nu heeft ze er een sport van gemaakt om bij het minste dat 1 van de baasjes passeren te beginnen ronken. Jaja, ze weet wel hoe ze moet verleiden en schattig zijn. We spelen veel samen waarbij
verstoppertje één van onze favorieten is. Ook zij ligt graag bij onze baasjes, maar ze moet toch eens leren dat er niet altijd plaats is voor 2 op de schoot.
De andere bewoners van ons huis zijn ook wel tof. Allereerst is er Frodo.
Ze zeggen wel dat hij een mannetje is, maar volgens mij zitten er toch kindjes in die buik, zo dik! Zijn lievelingshobby's zijn slapen en eten. En af en toe verdwijnt hij eens naar de geheime kamer achteraan, ooit heb ik wel eens de moed om hem te volgen hoor,
of denk je dat ik bang ben misschien? (ik ben zus niet hoor) De 2de oudste is Lima. Hij was zelf ook een vondeling en heeft het maar juist overleeft zegt hij. Hij ziet iedereen graag en is beetje de bemiddelaar in het gezin. Hij is wel heel bang als de bel
gaat of er andere mensen aanwezig zijn. De 3de in de rij is Moby. Ik zou wel eens willen spelen met hem, maar hij is daar nog niet zo voor te vinden. Hij ziet heel graag onze baasjes en komt zot als er melk in de buurt is. Als laatste is er dan nog Maya, ook
een meisje en met nog langer haar dan mijn zus. Ze kijkt graag toe hoe wij ravotten, maar speelt zelf ook nog graag. Van haar heb ik geleerd waar mijn baasjes altijd staan om lekker eten klaar te maken. O ja, er is ook nog een poes buiten. Hij (of zij) komt
wel niet binnen en als ik de verhalen mag geloven zou het een achtergelaten poes zijn waar onze baasjes nu voor zorgen in de garage. Lief hé!
Voilà, nu weten jullie ook hoe we het stellen. We zijn heel blij dat we een goede thuis hebben
gevonden en raden alle mensen met een gouden hart aan eens een kijkje te nemen bij Dier Onder Dak en zo onze vele vriendjes te helpen.
Ik ga je nu laten want denk dat het zo dadelijk etenstijd zal zijn en dan tijd om nog wat geaaid te worden.
Bobke
Vanuit zijn thuis bij Isabel en Frederik
Dag Lucrèce,
alles goed hier hoor.
Ik word hier schandalig verwend, en ik ben mijn nieuwe huisje ook al goed gewoon.
Zoals je kan zien op de foto ben ik expert in het zoeken van een warm plaatsje om te slapen, en speel ik
graag met de kindjes en andersom ook.
De mama houdt een oogje in het zeil dat ze altijd zachtjes met mij spelen natuurlijk.
Vele groetjes,
Howald
Hoi,
Babette (bij haar vorige baasjes gewoon Poes genoemd) is nu vijf dagen bij ons... We hadden verwacht dat we een kleine twee weken geduld zouden moeten hebben met haar maar dat ze de eerste ochtend en daarna avond al naar beneden zou komen
en bij ons in de zetel zou komen liggen hadden we niet verwacht. Babette is een statige dame van 12 lentjes jong en als ze speelt zou je denken dat je met een kitten te maken hebt... als ze nog een paar daagjes hier is en echt alles kent dan mag ze kennismaken
met de andere katten en de hond hier in ons gezin.. ze is een echte dame dus we vermoeden dat dat zonder al teveel problemen zal gebeuren :-)
Beste Helga,
Alles gaat zeer goed met hem. Hij is een superlieve kater met zijn eigen karaktertje. Zijn grootste passie is nog steeds eten, maar hij verkent ook vaak de aanliggende tuinen of legt hem te rusten bij ons in de zetel. Hij kan je soms door het hele huis volgen zoals een hondje.
Bedankt voor de speeltjes trouwens, op de muizen is hij echt verzot.
Dag opvangmama Helga
Ken je ons nog? Wij zijn Happy (Picca) & Lucky (Pacco).
Na 3 maanden in ons adoptie-gezin wordt het wel eens tijd dat we eens iets van ons laten horen. Vind je niet?
Toen we thuiskwamen, wow... zo groot hier, zo veel speelgoed... Er is hier ook een grote kater die heel erg boos op ons is. Blazen dat die deed...
We hadden hier zo veel te ontdekken: ons speelgoed, onze krabpaal, ons eetbakjes,...
Na een week of 3 mochten we buiten. Wat was dat dat daar zo kriebelde onder onze voetjes? Pootje voor pootje ontdekten we de tuin. Rollebollen in het gras,
met de blaadjes spelen, tikkertje spelen met elkaar, ons verstoppen achter de planten... Niets leuker dan dat...
En zachtjesaan gingen we verder en verder. Nu durven we zelfs al buiten spelen als het donker is.
Mijn baasjes zeggen dat ik (Lucky) een “fretzakje” ben. Eten dat ik doe... niet te doen. Als vrouwtje of baasje in de keuken beginnen koken, zit ik te miauwen tot ik eindelijk iets krijg.
En ik zou zelfs zus haar eten opeten als ik de kans krijg.
En ik (Happy) ben volgens de baasjes een lief klein “spinnewieltje”. Ik laat me graag knuffelen en lig te kronkelen op schoot tot ik mijn favoriete positie gekozen heb.
Samen zijn we soms heel kapoen: we springen op tafel of nemen boterhammetjes uit de broodzak. Ook de planten zijn heel aanlokkelijk. Je ziet... we zijn echte lieve deugnieten...
Ook onze grote stiefbroer (Vlekky) ziet ons al liever en durft soms al eens met ons te spelen.
We zijn hier heel “Happy” en “Lucky” en zijn echt blij dat we in dit gezin terecht gekomen zijn.
Beste Helga,
Momenteel is Zena (zo noemt ze nu, wat betekent schoonheid) 6 maand reeds geworden. Ze is al een flink stuk gegroeid en kan het goed vinden met haar beste vriend Timo. Timo is zelf al heel verknocht aan haar. Ze is zeer onafhankelijk,
maar heeft geregeld toch eens nood aan een warme knuffel en dan komt ze graag op de schoot zitten. 's Avonds durft ze al eens bij ons in de zetel komen zitten, maar vaak maakt ze gebruik van haar eigen en apart zeteltje.
We zouden haar niet meer kunnen
missen en zijn dan ook blij dat we haar een goede thuis hebben kunnen geven.
Dag liefste pleegmoeke Helga,
Ken je me nog ? Snoetje II !
Ik wou je even laten weten dat het héél goed met mij gaat :-)
Ik woon nu al meer dan een half jaar in mijn nieuwe thuis en ik word nog altijd even hard vertroeteld, dat komt omdat moeke en vake zot zijn van mij !
De eerste 2 maanden waren leuk en ook een beetje moeilijk : ik wou zo graag buiten gaan spelen, maar dat mocht niet, en ik begreep maar niet waarom.... Ik kreeg dan wel een wow-klimtoren.
Na die eerste 2 maanden binnen mocht ik eindelijk buiten gaan ravotten, joepie !
Maar wat was dat ? In de weide achter de tuin liepen gigantische beesten, o o SCHRIK heb ik gehad !! Zoveel dat ik mij, eenmaal terug binnen, zo goed verstopt had dat moeke en vake mij niet meer konden vinden... Toen ik mijn schuilplaats eindelijk terug durfde verlaten, heb ik kei-hard geblazen naar die monsters. Maar nu ben ik daar natuurlijk niet bang meer voor, de koeien laten mij gewoon met rust, ik durf nu zelfs gewoon in de koeienweide lopen !
Buiten doe ik nog altijd zotte kuren, moeke en vake moeten nogal lachen met al die gekke bokkensprongen en buitelingen die ik maak, bijvoorbeeld als ik een insect in mijn vizier krijg.
Slapen doe ik afwisselend hier of daar. Ik heb een mandje op het overdekte terras en eentje in het tuinhuis met luikje, daar ga ik graag liggen, buiten en toch lekker beschut. Binnen lig ik graag op moekes schoot of op haar bureau, of naast haar, in de gekste houdingen, of in mijn mandje met schapenvacht, of in opoes zetel. Zoals de meeste van mijn soortgenoten houd ik van variatie ;-)
Ergens in die eerste 2 maanden ben ik wel heel goed ziek geweest in mijn darmpjes.... De dierenarts is toen geweest, en sindsdien sta ik op aangepaste voeding "Sensible" van Royal Canin. Soms wil moeke mij graag een beetje nat voer geven, zeker als ik blijf zagen, maar o wee, niet teveel, want dan moet ik weer stinkie-winkie-windjes laten o o ....
Ik ben nog altijd even lief, ik voel heel goed aan wat moeke en vake niet willen, en dat doe ik dan ook niet : ik spring nooit op tafel en nooit op het aanrecht !
Geaaid en gepakt worden vind ik nog altijd even fijn, dan springt mijn motortje aan. Het woordje "pakken" versta ik als geen ander, dan ga ik al meteen mijn rug bol zetten en begin ik te snorren ;-)
Als moeke en vake terug thuis komen met de auto, dan ben ik blij en ga ik netjes samen met hen langs de voordeur naar binnen (ikke eerst natuurlijk, met mijn hoofdje)
Zoals je kunt zien op de foto's ben ik wel een beetje vermagerd in mijn snoetje, dat komt zeker van het buitenleven ? Of komt het omdat ik nu gewoon volwassen ben ?
Het maakt niet zoveel uit hoor, ik ben hier echt gelukkig !
Lief likje x
Dag Dier Onder Dak!
Ik ben nu al enkele weekjes bij mijn nieuwe baasjes, en ik amuseer mij
hier kostelijk! Ik heette eerst Rambo, en ze vonden dat hier wel een
stoere naam, maar ze noemen mij nu Spooky, omdat ik zo'n klein zwart
spook ben, zeggen ze.
Al van het eerste moment dat ik aankwam, voelde ik me eigenlijk al
meteen thuis en sprong ik graag op schoot bij mijn nieuwe baasjes. Ik
word ook graag geknuffeld en opgepakt, dan ga ik luid spinnen!
De eerste
2 daagjes hier mocht ik enkel in de keuken komen, om zo een
beetje te wennen aan mijn nieuwe huis. Ik ging meteen op verkenning en
kwam soms ook op plaatsen waar ik niet mocht komen, zoals de
keukentafel. Maar ik heb al kennis gemaakt met de
plantenspuit en dat
vind ik niet leuk, dus nu doe ik het al (bijna) niet meer!
Mijn kattenbak had ik meteen gevonden en gebruik ik heel goed! Verder
krijg ik hier ook lekker eten en veel speeltjes. Ik heb een balletje en
verschillende
muizen om mee te spelen, maar het liefst van al speel ik
in mijn tunnel! Daar hangt zo'n rood pluche balletje in, en ik vind het
zalig om een aanloopje te nemen en dan in de tunnel te springen en rond
te rollen.
Na 2 dagen mocht ik
ook op verkenning in de rest van het huis. Zoveel
nieuwe plaatsen om te ontdekken, en met mijn grote nieuwsgierigheid
heeft geen enkele ruimte nog geheimen voor mij. Op de bovenverdieping
doe ik graag een beetje zot, ik loop dan heen en weer
met een kromme
staart, net als een aapje.
Ik help mijn baasjes ook graag met allerlei dingen: ik help typen op het
toetsenbord van de laptop, ik bescherm de laptop ook door er te gaan op
liggen, als men met een schepje in mijn kattenbak
zit wil ik er ook
bijzijn, en als er kastdeuren, lades of koelkastdeuren opengaan dan ben
ik er meteen bij om het zaakje te inspecteren! Maar daar mag ik van mijn
baasjes precies niet komen, gek toch?
Ik kan goed alleen blijven als
het nodig is, maar ik ben altijd zo blij
om mensen te zien! En als men tegen mij babbelt, dan mekker ik een
beetje om te tonen dat ik graag wil meedoen in het gesprek.
Graag wil ik nog de groetjes doen aan mijn lieve opvangmama Helga,
om zo
goed voor mij te zorgen en mij een leuke thuis te bezorgen!
Hey Helga,
Met Berlioz is alles ok, het is een grote eter (soms zelf meer dan mij) en van niets bang De eerste dag heeft hij al het volledige huis verkent!
Na 2 dagen was de relatie met onze andere poes ook redelijk! Hij mag nog niet in de directe 15 cm komen maar voor de rest leven ze perfect naast elkaar! Ze eten uit eenzelfde tray (met 2 aparte kommetjes wel), ze drinken uit dezelfde waterbak en gaan naar dezelfde kattenbak! Het is een levendige kat die ergens in de komende 2 weken zijn volgende vaccinatie zal krijgen.
Vermoedelijk zal hij in de kerstvakantie al op voldoende gewicht zitten om te laten castreren ook. Aangezien zijn eetlust en grote poten en snorharen vermoeden we dat het een flinke kater zal worden!
In bijlage een foto van na 1 week !
Alvast bedankt voor deze fantastische kater!
Beste Helga,
Enno stelt het uitstekend en is op 1 dag reeds behoorlijk aanhankelijk
geworden. Hij is ontzettend nieuwsgierig en maakt al gretig gebruikt van
zijn speeltjes en de krabpaal.
Onze poes Martha moet wel nog
wat wennen aan het gezelschap van een nieuwe
kat, maar dat komt wel dik in orde.
In bijlage vind je de eerste foto.
We houden je op de hoogte van zijn ontwikkeling en zullen nog foto's sturen
in de toekomst.
Vele
groetjes
September 2012
Met Pauline is alles goed, ze brengt heel veel leven in huis. Ondertussen is ze ons appartementje goed gewoon, ze speelt heel veel, vooral ’s morgens en ’s avonds.
Ze is zeer nieuwsgierig, ze komt altijd kijken wat ik aan het doen ben, ze achtervolgt mij overal. Ze moet ook weten wat er allemaal in de kleerkast zit, wie er aan de deur staat als ze de bel hoort en soms kijkt ze zelfs tv. De zetel is 1 van haar favoriete plekken in huis, maar liefst van al zit ze voor het venster naar buiten te kijken en af en toe eens een vlieg vangen. Ze weet ook goed waar haar snoepjes liggen, iedere keer als ik die kast opentrek, komt ze snoepjes vragen. Ze heeft haar goed aangepast, ze weet ondertussen dat ze niet op de keukentafel mag lopen en niet aan de kamerplanten mag knabbelen, ze luistert redelijk goed.
Ze toont al een tijdje interesse in onze terras, maar ik heb nog een beetje schrik van haar buiten te laten, ik denk dat het nog te vroeg is.
-------
Augustus 2012
Pauline (vroeger Maaike) is nu bijna een maand bij ons. In het begin (de eerste 4, 5 dagen) heeft ze haar veel verstopt onder de verwarmingsketel of onder het bed, maar nu ze haar draai gevonden heeft, gaat het veel beter. Ze is haar nieuwe brokjes snel gewoon, maar ze is geen grote eter. Drinken doet ze wel heel veel.
Als wij thuiskomen, komt ze altijd kijken aan de deur, ze is graag bij mensen, maar alleen zijn kan ze ook goed. Ze zit veel aan het venster naar buiten te kijken en ze vangt graag vliegen en muggen. Ze slaapt graag in de zetel op de grote sierkussens. Tot nu toe is ze braaf geweest, ze heeft ons nooit gekrabd of gebeten, af en toe is ze een beetje deugniet en dan springt ze op de keukentafel of gooit haar potje water omver.
Overdag is ze rustig, maar ’s morgens en ’s avonds is ze speels en dan gaat ze tekeer met haar speelgoedmuizen.
Wij zijn al een paar keer naar buiten geweest met een bandje, maar ze verschiet snel en ze wil terug binnenkomen. Ze blijft liever op het terras zitten.
Wij hebben een poging gedaan om Pauline te kammen, maar dat is niet zo goed gelukt.
Met Mopsy (de andere poes) klikt het niet zo goed. Pauline is vriendelijk en wilt er mee spelen, maar Mopsy negeert haar altijd. Ze laten elkaar gerust, ze hebben nooit gevochten of zo, maar dikke vriendjes worden zal niet voor binnenkort zijn.
Ik was blij om te zien dat er nog poezen een baasje gevonden hebben sinds begin augustus. Ik kijk regelmatig op jullie site in de hoop dat Pauline haar kamergenote, Trees er ook bij staat. Veel succes Trees!
Ik raad iedereen aan om oudere poezen ook een kans te geven, die zijn even leuke huisdieren als de kittens. Wij zijn alleszins zeer blij met onze Pauline!